από τη Δάφνη Παπανικολάου
Ανορεξία: θεληματικός περιορισμός τροφής λόγω ενός έντονου φόβου από το άτομο μήπως παχύνει.
Βουλιμία: επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας, στη διάρκεια των οποίων το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, ώστε να σταματήσει να τρώει.
Σημαντική εξέλιξη σημειώθηκε σχετικά με την αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών λόγω της αυξανόμενης σημασίας που αποδίδεται από τη διαγνωστική κιόλας φάση σε ιδιαίτερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα στα παιδιά γίνεται φανερό μέσα από την κλινική εμπειρία πόσο ενσωματώνεται στην παθολογική συμπεριφορά του παιδιού η δυναμική των σχέσεων της οικογένειας η οποία και πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη θεραπεία. Φυσικά με αυτό το άρθρο δεν θα εξαντλήσουμε το θέμα των διατροφικών διαταραχών το οποίο είναι πολύ ευρύ και με πολυάριθμες ψυχολογικές διαστάσεις.
Βουλιμία: επανειλημμένα επεισόδια υπερφαγίας, στη διάρκεια των οποίων το άτομο νιώθει ότι δεν μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του, ώστε να σταματήσει να τρώει.
Σημαντική εξέλιξη σημειώθηκε σχετικά με την αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών λόγω της αυξανόμενης σημασίας που αποδίδεται από τη διαγνωστική κιόλας φάση σε ιδιαίτερα ψυχολογικά χαρακτηριστικά. Ιδιαίτερα στα παιδιά γίνεται φανερό μέσα από την κλινική εμπειρία πόσο ενσωματώνεται στην παθολογική συμπεριφορά του παιδιού η δυναμική των σχέσεων της οικογένειας η οποία και πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη στη θεραπεία. Φυσικά με αυτό το άρθρο δεν θα εξαντλήσουμε το θέμα των διατροφικών διαταραχών το οποίο είναι πολύ ευρύ και με πολυάριθμες ψυχολογικές διαστάσεις.